Match Worn Home Shirt Carlos Arturo Bacca Ahumada

 

                  With Golden Bull print on the back which is worn by the top scorer of the JPL.  Worn in the Jupiler 

 

                  Pro League Play Off Away game at Standard Liège (2-4).  Bacca did score one goal in this shirt.

 

 

 

 

Match Worn Home Shirt Lior Refaelov

 

With Golden Bull print on the back which is worn by the top scorer of the JPL.  Worn in the Jupiler

 

                  Pro League home game against Beerschot (3-1)

 

 

 

 

Match Issued Home Shirt Mohamed 'Memé' Tchité

 

               Issued for a Belgian Jupiler Pro League game.  Tchité only did wear short sleeves.

 

 

 

 

Match Issued Home Shirt Fredrik Stenman

 

              Issued for a Europa League group stage game.  Stenman didn't feature because of injury.

 

 

 

 

Match Issued Home Shirt Niki Zimling

 

Issued for a Europa League group stage game.  Zimling didn't feature.

 

 

 

 

Match Worn Away Shirt Carlos Arturo Bacca Ahumada

     

                  With Golden Bull print on the back which is worn by the top scorer of the JPL.  Worn in a Jupiler 

 

                  Pro League game.

 

 

 

 

Match Worn Away Shirt Ryan Donk

 

Worn in a Belgian Jupiler Pro League game

 

 

 

 

Match Worn Third Shirt Vadis Odjidja Ofoe

 

Worn in a Jupiler Pro League away game at KV Mechelen/Lierse

 

 

 

 

Match Issued Home Shirt Jannes Vansteenkiste

 

                    With Special Generation United print, issued for the Jupiler Pro League home game against

 

                    Lokeren (2-3)

 

 

 

 

Match Worn Home Shirt Lior Refaelov

 

With Special Pro League + print, worn in the Jupiler Pro League home game against Kortrijk (0-0)

 

 

 

 

Match Issued Home Shirt Jordi Figueiras Montel

 

                    With Special Pro League + print, issued for the Jupiler Pro League home game against Kortrijk 

 

 

 

 

Match Worn Boots Carlos Arturo Bacca Ahumada

 

 

 

Bij aanvang van het seizoen liet Club twee spelers op overschot vertrekken. Junior Diaz vond onderdak bij het Duitse Mainz en Daan Van Gijseghem verkaste naar Bergen. Jimmy De Jonghe en Pietro Perdichizzi werden uitgeleend aan Zulte Waregem.

 

De beste transfer was het bijtekenen van Ryan Donk voor één seizoen. Aangezien Almeback vorig seizoen geen onuitwisbare indruk had nagelaten zocht Club een vaste partner voor Donk centraal in de defensie. Hiervoor zocht en vond men opnieuw z’n heil in het hoge noorden, nl. Jim Larsen van het Noorse Rosenborg.

  

Aangezien Stenman nog een tijd out zou zijn haalde Club bij Twente oud jeugdproduct Bart Buysse om de linksachterpositie in te vullen. Centraal op het middenveld haalde men bij Gent Jesper Jörgensen die net een boerenjaar achter de rug had.

Ivan Trickovski die met Apoel Nicosia hoge ogen in de Champions League had gegooid moest de vervanger worden van Nabil Dirar. Voorin deed men een koopje door Tchité bij Standard los te weken via een clausule in zijn contract.

In de Brugse Metten werd met 3-1 vlot de maat genomen van de Duitse landskampioen Borussia Dortmund, dat weliswaar met een vertimmerd elftal speelde zo kort na het EK.

Leekens startte het seizoen met enkele vreemde selectiekeuzes. Zo posteerde hij centrale verdediger Jordi Figueras steevast op de linksback positie en koos hij voorin voor de sterke Akpala, die Vleminckx en Tchité op de bank hield en scherpschutter Bacca zelfs in de tribune, dit tot gemor van de fans.

Club flitste niet, maar het won. Het begon de competitie met een 6 op 6 aan de competitie maar dan kwam al snel het belangrijk tweeluik in de voorronde van de CL tegen het Deense Kopenhagen van Ariel Jacobs. Club behaalde een gunstige 0-0 in Denemarken en moest het thuis afmaken. Figueras bracht Club op voorsprong maar de Denen sloegen terug. In een spannende tweede helft bracht Vadis Odjidja Club op 2-1 maar een kwartier voor tijd maakten de Denen opnieuw gelijk. Club gooide alles in het offensief en in het slot lukte Lestienne de oververdiende 3-2. De Griekse ref keurde het doelpunt echter ten onrechte af en Club moest voorrondes voor de Europa League gaan spelen.

  

Drie dagen later werden met een dolle 3-3 in Mechelen ook de eerste punten in de competitie verspeeld. Daarna volgde Beerschot. Het was de eerste keer dat Leekens Bacca uit de tribune plukte en hem prompt in de basis zette. De Colombiaan scoorde al snel met een fenomenale lob, de trend was gezet. Club won van Beerschot en versloeg daarna ook Debrecen en Bergen. Ook Standard werd met 4-2 vlot over de knie gelegd. Tchité en Bacca deden de Rouches helemaal dood.

Daarna begonnen de onweerswolken zich boven Club samen te pakken. Op Kortrijk werd gelijkgespeeld en vielen Meunier en Refaelov, de twee mannen in vorm in het begin van het seizoen, uit. Op Bordeaux werd Club van het kastje naar de muur getikt en werd verloren met niet eens overdreven 4-0 cijfers. Vooral de manier waarop was een doorn in het oog van de meegereisde supporters, die hun ongenoegen logischerwijs lieten merken. Drie dagen later nam Club vlot de maat van buur Cercle met een 4-0 overwinning. Lestienne was man van de match met 3 goals. Na afloop van de match weigerden de spelers een ereronde te lopen als reactie op de fans die hen de rug toekeerden in Bordeaux. De spelers werden uitgespuwd door de eigen fans en een media hetze was het gevolg. Carl Hoefkens leverde zijn aanvoerdersband in maar kreeg deze enkele dagen terug na publieke verontschuldigingen richting de supporters. Intussen bleef Club maar verder geteisterd worden door blessures. Op een gegeven moment waren er tot tien potientiele basisspelers onbeschikbaar.

  

Na Cercle volgde gelijke spelen tegen Gent en Genk en een overwinning tegen Maritimo Funchal. Daarna ging Club vijf keer op rij onderuit, tegen OH Leuven, Newcastle, Lokeren, Lierse en Zulte Waregem. Die laatste nederlaag was tegelijk de zwanenzang van Georges Leekens die al langer onder vuur lag.

Carlos Bacca van zijn kant zat in deze periode in bloedvorm, hij scoorde in twaalf opeenvolgende match maar liefst twaalf keer en mocht de gouden stier op de rug dragen.

Philippe Clement nam tijdelijk over van Leekens en behaalde een 2-2 gelijkspel tegen Newcastle. Enkele dagen later werd Club echter volledig dol gedraaid in het Astridpark en verloor het met 6-1. Onder meer Jordi Figueras en Bojan Jorgacevic zakten compleet door het ijs en zouden later niet veel meer aan de bak komen.

  

Na wekenlang aan de leiding te hebben gestaan stond Club plots nog maar achtste in het klassement, het bestuur besefte dat het dringend moest ingrijpen en stelde met Juan Carlos Garrido een nieuwe hoofdcoach aan. Clement werd de vaste assistent van Garrido.

  

De Spanjaard begon wervelend bij Club. Amper enkele dagen na zijn komst verpletterde Club Waasland Beveren met 2-6. Daarna werd echter duidelijk dat ook Garrido geen mirakelman is, maar tijd nodig had. Club ging troosteloos uit de Europa League met nederlagen tegen Bordeaux en Maritimo en vloog ook uit de Belgische beker tegen Cercle in een match waar vooral het erbarmelijke veld Club parten speelde. Eidur Gudjohnsen, toen nog bij Cercle velde het verdikt. Ook in competitie had Club enorm veel moeite thuis tegen Charleroi (1-0) en Mechelen (1-1). Garrido gebruikte deze matchen als een soort testcase om iedereen aan het werk te zien, daarna zouden er harde keuzes vallen.

De laatste rechte lijn naar de winterstop toonden de eerste signalen op beterschap. Op het Kiel werd Beerschot belachelijk gemaakt met 1-7, thuis werd vlotjes gewonnen van Bergen en Victor Vazquez regisseerde Club in een wervelende tweede helft met drie assists naar een 1-3 zege op Standard.

  

Tijdens de winterstop werd Niki Zimling, bijna gans de heenronde geblesseerd, verkocht aan Mainz. Hij werd vervangen door Enock Adu die overkwam van Nordsjaelland. Club trok de beurs open en haalde 3 miljoen euro boven voor Laurens De Bock van Lokeren. Vleminckx, overbodig onder Garrido, werd uitgeleend aan Genclerbirligi. Zijn plaats werd ingenomen door Eidur Gudjohnsen, ex Barcelona en Chelsea. Jordi Figueras werd uitgeleend aan Rayo Vallecano.

  

Op oefenstage in Marbella had Garrido eindelijk tijd om zijn systeem in de ploeg te slijpen. Er werd ook een jonge Costa Ricaanse verdediger getest, Oscar Duarte. Met succes want de verdediger kreeg een contract aangeboden. De verwachtingen na de winterstop waren dan ook hooggespannen. Groot was de ontgoocheling toen de eerste match tegen Gent na een hoogst slaapverwekkende partij eindigde op 0-0. De week erna speelde Club beter op Genk maar ging het wel met 4-1 de boot in. Club was opnieuw op achtervolgen aangewezen.

 

Thuis tegen Leuven leek het opnieuw mis te gaan toen de bezoekers op voorsprong kwamen. Maar na een rode kaart knokte blauw-zwart zich alsnog naar de overwinning. Op Lokeren speelde Club een helft heel goed voetbal, maar ook een helft dat het onder lag. Dat was een beetje het probleem van Club, dat het het allerbeste met het aller-slechtste kon afwisselen in één en dezelfde match.

 

Dan kwam de Classico tegen Anderlecht. Club pakte de leider aan met agressief en goed voetbal en kwam verdiend op 2-0 na goals van Odjidja en Bacca. Op het einde kroop de schrik er weer in en Club kroop achteruit waardoor Anderlecht alsnog kon gelijkmaken. De ontgoocheling was wederom groot, maar de bevestiging waartoe Club in staat was werd opnieuw gegeven.

 

Club verzekerde zich van een plaatsje in Play off I na zeges op Cercle en Zulte Waregem en ook thuis tegen Lierse. Club begon de Play Offs als vierde op zeven punten van leider Anderlecht, een voorsprong die zelfs de meest fanatieke fan als te groot achtte.

De Play offs leken al na één match gespeeld voor Club toen Standard met countervoetbal met 0-2 kwam winnen in Brugge. Een opleving volgde met een ruime zege op Lokeren waarna Club een helft lang Anderlecht voetballes gaf in eigen huis. Met een 0-1 ruststand deed Club zichzelf zwaar te kort na het missen van tal van kansen. Anderlecht vatte moed en trok met een man minder ten aanval en kon zo nog een punt uit de brand slepen tegen een in de tweede helft onherkenbaar Club. Die gedaante uit de tweede helft namen de Bruggelingen ook mee tegen Zulte Waregem waar het na een uur al 1-4 achterstond. Club zette nog een offensief in en kwam nog terug tot 3-4 maar de opflakkering kwam te laat.

 

Club leek met een vijfde plaats veroordeeld tot de rol van meeloper in deze Play offs, maar doordat ook de andere ploegen geregeld punten lieten bleef alles nog relatief dicht bij elkaar zitten wat het ongezien spannend maakte. Een week later zette Club de revival in op het veld van Racing Genk met een wereldgoal van Carlos Bacca.

 

Op speeldag 6 kwam Anderlecht naar Brugge. Anderlecht kreeg de bal en Club prikte uiterst efficient via Lestienne die twee keer scoorde. Opnieuw scoorde Anderlecht tegen en het kreeg in minuut 92 zelfs een penalty. Mbokani trapte en Kujovic pakte, de zoveelste penaltymisser voor Anderlecht dit seizoen. Jan Breydel ontplofte in een zinderende sfeer die uniek was in de laatste jaren. Club hees zich zo tot op twee punten van Anderlecht. Zulte Waregem pakte zowaar de koppositie.

Ook op speeldag 7 deed Club wat het moest doen. Ondanks een achterstand werd de kalmte bewaard tegen Lokeren en sleepten opnieuw Lestienne en Refaelov de zege binnen. Daarna werd op Sclessin Standard op een hoopje gespeeld door een weer zeer efficient Club. 0-3 aan de rust. Standard kwam nog terug tot 2-3 maar de klasse van Gudjohnsen en Vazquez beslisten de match.

 

Anderlecht had intussen ook twee keer op rij gewonnen en had de koppositie terug overgenomen van Zulte Waregem. Club was tweede op twee punten en mocht na een chaotisch jaar zelfs nog titelambities koesteren.

Een speeldag voor het einde liep het echter mis. Op Zulte Waregem floot Boucaut, weer hij, een onbestaande penalty en een rode kaart voor Duarte. Club stortte met tien in als een kaartenhuis en verloor met 5-2.

 

Op de laatste speeldag speelden Anderlecht en Zulte Waregem gelijk, waardoor Anderlecht kampioen werd en Zulte Waregem tweede eindigde. Club won van Racing Genk maar moest zich tevreden stellen met de derde plaats. Carlos Bacca scoorde tegen Genk zijn 25e van het seizoen en werd met ruime voorsprong topschutter. De Colombiaan beleefde een topjaar en werd ook uitgeroepen tot profvoetballer van het jaar. Verwacht wordt dat het zijn laatste kunstje voor blauw-zwart is geweest. Er werd al zeker afscheid genomen van Carl Hoefkens, einde contract, na vier jaar trouwe dienst. Bedankt Carl!