Match Worn Home Shirt Felipe Gedoz da Conceicao

 

With Proximus with large X on the back, worn in a Jupiler Pro League game between match day 1 

 

                     and match day 9.

 

 

 

 

Match Worn Home Shirt Victor Vazquez Solsona

 

With Proximus with small x on the back, worn in a Jupiler Pro League game since match day 10

 

 

 

 

Match Worn Away Shirt Victor Vazquez Solsona

 

With Proximus with large X on the back, worn in a Jupiler Pro League game between match day 1

 

                      and match day 9.

 

 

 

 

Match Worn Away Shirt Ruud Vormer

 

With Mithra on the sleeves.  Worn in the Jupiler Pro League Play Off away game at KAA Gent (2-2)

 

 

 

 

Match Issued Away Shirt Bjorn Engels

 

With Mithra on the sleeves.  Issued for the Jupiler Pro League Play Off away game at KAA Gent 

 

 

 

 

Match Worn Shirt Mathew Ryan

 

                With Mithra on the sleeves.  Worn in a Belgian Jupiler Pro League Play Off game.

  

 

 

 

Match Worn Home Shirt Tuur Dierckx

 

With Special Kom op tegen Kanker print, worn in friendly pre season games.

                       

 

 

Match Worn Home Shirt Lior Refaelov

 

With Special Kom op tegen Kanker Print.  Worn in friendly pre season games.

 

 

 

 

Match Worn Home Shirt Bjorn Engels

 

With Special Olympics 2014 print, worn in the Jupiler Pro League home game against 

 

                       Anderlecht (2-2).  Engels did score the 2-2 equalizer in this shirt.

 

 

 

Match Worn Shirt Mathew Ryan

 

                       With Special Olympics 2014 print, worn in the Jupiler Pro League home game against

 

                       Anderlecht (2-2)  

 

 

 

Match Worn Home Shirt José Heriberto Izquierdo Mena

 

With Special One Club, One Family, One pasion print, worn in the Jupiler Pro League home game

 

                       against KVC Westerlo (5-0).

 

 

 

 

Match Worn Home Shirt Nicolas Ignacio Castillo Mora

 

With Special Unicef print, worn in the Belgian Jupiler Pro League home game against 

 

                       KRC Genk (4-1)

 

 

 

 

Match Worn Away Shirt Felipe Gedoz da Conceicao

 

With Special Pro League + print, worn in the Jupiler Pro League away game at Lierse SK (0-6)

 

 

 

 

Match Worn Home Shirt Lior Refaelov

 

With Special Scoren Tegen Kanker Print, worn in the Jupiler Pro League Play Off home game

 

                       against Anderlecht (2-1)

 

 

 

 

Match Worn Third Shirt José Heriberto Izquierdo Mena

 

With Special One Club, One Family, One pasion print, worn in the Jupiler Pro League Play Off

 

                       away game at Anderlecht (3-1)

 

 

 

 

Match Worn Home Shirt Obbi Oulare

 

With Special No to Racism print, worn in the Europa League home game against Besiktas (2-1)

                       

 

 

 

Match Worn Away Shirt Lior Refaelov

 

With Special No to Racism print, worn in the Europa League away game at Dnipro (1-0)

                       

 

 

 

Bench Worn Away Shirt Boli Bolingoli Mbombo

 

With Special No to Racism print, bench worn in the Europa League away game at Dnipro (1-0)

                       

 

 

 

Match Used Match Ball

 

Used in the Cup Final against Anderlecht on 22.03.2015 (2-1)

                       

 

 

Club begon aan het seizoen 2014-2015 met veel vraagtekens.   Maxime Lestienne en Vadis Odjidja hadden immers beiden aangegeven andere lucht te willen opsnuiven en Club had aangegeven hier aan te willen meewerken als het juist bod kwam.  Zolang beiden nog op de Brugse payroll stonden kon Club zelf dus ook niet de markt op.  Lange tijd was de enige versterking, Davy De fauw er dan ook eentje in de breedte.  Het contract met sponsor Belfius was na vorig seizoen stop gezet en aangezien er geen nieuwe deal uit de bus viel werd besloten om de Club Brugge foundation op de borst te zetten en tussendoor geregeld goede doelen te ondersteunen.


Club begon goed aan competitie en in Europa met een zes op zes en overtuigdende zeges tegen Brondby.  Nicolas Castillo wierp zich op als de nieuwe aanvalsleider bij afwezigheid van Tom De Sutter.  Midden augustus stokte de machine wat met twee gelijke spelen en de eerste seizoensnederlaag in Mechelen.  Vooral het gebrek aan creativiteit viel op in deze periode.


Eind augustus geraakten Lestienne en Odjidja toch nog verkocht aan Al Jazira en Norwich en haalde Club alsnog hard uit op de transfermarkt.  Bij Feyenoord vond men een nieuwe nummer 8 in Ruud Vormer.  In Zuid Amerika werden twee goudhaantjes gehaald met wingers Felipe Gedoz en José Izquierdo.  Chileens international Gato Silva moest de concurrentie aangaan met Timmy Simons en in Kroatie vond men met Fran Brodic een jong talentje aan dat in Brugge verder kon rijpen.

Na Brondby werd ook Grasshoppers Zurich simpel opzij gezet waardoor kwalificatie voor groepsfase van de Europa League een feit was.  Club lootte hierin Torino, FC Kopenhagen en HJK Helsinki.

Club werd een helft dol getikt door Anderlecht op eigen veld maar kwam op z’n Brugs terug tot 2-2 in een fantastische tweede helft met goals van Jorgensen en Engels.  Het zou de laatste worden van Jorgensen want de dag erna verkaste hij naar Zulte Waregem.  

Na het sluiten van de transfermarkt trok de blauwzwarte machine zich stilaan op gang.  Op Genk werd een gelijkspel behaald via de eerste treffer van Gedoz.  Tegen Kortrijk werd een nieuwe spits ontdekt.  De Sutter en Castillo waren beiden afwezig dus mocht jonge belofte Obbi Oulare een eerste keer starten.  De jonge reus bedankte met een buffelstoot die de openingstreffer in een ruime 5-0 zege op het bord zette.  Oulare kampte nog met fysieke kwaaltjes waardoor hij geen volledige match aan kon, maar zou later in het seizoen nog van zich doen spreken.

Van oktober tot december veranderde Club in een onstopbare machine en nam het al snel de koppositie in.  Michel Preud’homme roteerde door het drukke periode dat het een lieve lust was.  Zo bleef iedereen fit en in vorm en was de betrokkenheid in gans de kern behoorlijk groot.  Club veegde de vloer aan met HJK (0-3), Standard (3-0), Lokeren (1-3), Moeskroen (1-4), Kopenhagen (0-4-, Waasland Beveren (4-2),  Westerlo (5-0) Standard (1-3), Genk (4-1) en Lierse (6-0).  Tussendoor plaatste Club zich bij zwart beest KV Kortrijk voor de beker door een 0-3 zege en loodste Mathew Ryan Club naar de volgende ronde in Europa door met een absolute knalprestatie de nul te houden in Turijn.  

Op Anderlecht dicteerde Club de wet maar zoals zo vaak leek het toch op een nederlaag af te stevenen tot Victor Vazquez in de blessuretijd een meer dan verdiende gelijkmaker binnen borstelde.  Een week later deed hij dat kunstje nog eens over door de winning goal met buitenkantje rechts in de bovenhoek te schilderen.  Vazquez was gedurende gans de heenronde de regisseur die hij altijd al wilde zijn.  Hij strooide met assists en scoorde zelf ook aan de lopende band.  Het enige negatieve nieuws in deze periode was het langdurig uitvallen van Bjorn Engels die een vervelende blessure opliep op training en maanden out zou zijn.

Tijdens de winterstop wilde Club de kern nog wat verder stofferen aangezien het nog steeds op drie fronten actief was.  Zo werd het uitvallen van Engels opgevangen met de aanwerving van Stefano Denswil die bij Ajax al CL ervaring had opgedaan.  Bij Kopenhagen werd ervaren middenvelder Claudemir losgeweekt.


Na nieuwjaar sputterde het spel van blauwzwart al eens al bleven de resultaten wel volgen.  KV Mechelen werd in de beker met veel moeite geklopt nadat verdediger Brandon Mechele in blessuretijd pas de 3-2 tegen de touwen had gekopt.  Cercle Brugge bleek een dikke maat te klein en werd met zware cijfers uitgeschakeld in de halve finale.   In de competitie ging het plots een stuk minder vlot.  Van Oostende werd nog gewonnen maar nadat het ruim vijf maanden geen enkele wedstrijd had verloren ging Club buitenshuis plots twee keer op rij onderuit na nederlagen in Kortrijk en Gent.  In de zestiende finales van de Europa League werd dan wel weer probleemloos de maat genomen van het Deense Aalborg met twee klinkende zeges.


Club herpakte zich door z’n laatste drie competitiematchen voor de PO’s alle drie te winnen.  Europees volgde er een kraker tegen Besiktas.  Thuis werden de Turken na een achterstand nog zonder punten terug naar huis gestuurd.  Een sterke invalbeurt van de niet volledig fitte Gedoz zorgde voor een 2-1 zege.  In de hel van Istanboel kwam Club opnieuw op achterstand maar opnieuw bleek hoe mentaal sterk Club wel is.  De Sutter zorgde voor de gelijkmaker en Bolingoli zorgde met twee treffers voor dat het Turkse publiek helemaal muisstil werd. 

Drie dagen na deze knappe zege in Turkije moest Club al opnieuw aan de bak in de bekerfinale tegen aartsvijand Anderlecht terwijl de Brusselaars een ganse week in alle rust de finale konden voorbereiden.  Er werd op voorhand gevreesd dat Anderlecht frisser aan de match zou beginnen dan Club.  Club trok echter meteen het laken naar zich toe wat resulteerde in een vroege voorsprong na een knappe volley van De Sutter.  Anderlecht probeerde in de tweede helft maar stuitte op een wederom subliem keepende Ryan.  Net voor het verstrijken van de negentig minuten gebeurde het ondenkbare.  Mitrovic schoof een afvallende bal buiten bereik van Ryan in de benedenhoek.  1-1 en verlengingen loerden om de hoek.  Na de zware match in Turkije dreigde het verhaal alsnog met een sisser af te lopen voor blauw zwart.  Maar opnieuw toonden de jongens van Preud’homme dat niks hen klein kreeg.  Twee minuten na de goal van Mitrovic volgde een vrije trap voor Club die werd weg gekopt.  Lior Refaelov pakte de afvallende bal in een keer met zijn linker op de volley en poeierde de bal in één keer voorbij een verbouwereerde Proto.  Bij heel de blauw zwarte zijde van het Koning Boudewijnstadion ging een minuut lang het licht uit.  Eindelijk een prijs, de eerste sinds 2007.  Het feest zou nog duren tot de volgende ochtend met eerst een uitgebreide ereronde en bekerviering in Brussel en daarna een feestje op’t Zand in Brugge.

Club startte de Playoffs met een voorsprong van twee luttele puntjes op AA Gent en Anderlecht.  Het programma dreigde bij het begin van de Play offs wel heel druk te worden aangezien Club nog steeds Europees actief was.  De vermoeidheid begon stilaan zijn tol te eisen na de vele matchen en de kern van Club werd ook hoe langer hoe meer geplaagd door blessureleed.  Duarte, Vazquez, Gedoz, Meunier.  De spelers vielen als vliegen.  Op de openingsdag werd Standard geklopt met twee penaltygoals.  Op Kortrijk werd opnieuw verloren na een zoutloze pot voetbal.  Tegen het Oekrainse Dnipropetrovsk voglde thuis een tactisch steekspel dat resulteerde in een niet onlogische 0-0.

Op speeldag drie kwam Anderlecht opnieuw een helft de wet dicteren wat resulteerde in een 0-1 ruststand.  Anderlecht had Club bij de lurven maar vergat het af te maken waarna Club op karakter vlak voor tijd van 0-1 terug knokte naar een 2-1 na een sterke invalbeurt van opnieuw Oulare.

In Oekraine volgde een twee tactisch steekspel dat opnieuw leek uit te monden in een logische 0-0, maar kort voor het einde werd Ryan toch nog geklopt door een afgeweken bal.  De ontgoocheling was immens want het leek een unieke kans om nog eens een Europese halve finale te spelen.  Dnipropetrovsk zou later de finale spelen (en verliezen) van het Sevilla van Carlos Bacca.

Er reste Club dus nog één objectief, de titel.  Club stond nog steeds aan de leiding maar Anderlecht en Gent gaven Club weinig voorsprong.  Op speeldag vier speelden Gent en Club een eerste keer voor de leidersplaats.  Gent denderde over Club en leidde met 2-0 aan de rust.  Uit een kansloze positie kwam Club opnieuw terug naar 2-2 door de nodige powerplay in het slot van de match en de invalbeurt van jong talent Sander Coopman.

Op speeldag vijf leidde ook Charleroi aan de rust op Club maar ook nu trok Club de situatie nog recht naar een 3-1 zege na twee weergaloze goals van de onvoorspelbare topschutter  José Izquierdo.

Week na week werd echter meer en meer duidelijk dat het fysiek en mentaal op was bij een moegestreden Club dat op het einde van het seizoen zou stranden met het meest aantal gespeelde wedstrijden wereldwijd.  Geen enkel team deed beter.  Vanaf speeldag zes stuikte het kaartenhuis in elkaar met drie opeenvolgende nederlagen tegen Standard, Anderlecht en Gent waardoor Gent over Club naar de leiding wipte.  Deze positie zou het niet meer uit handen geven waardoor Club vrede moest nemen met een tweede plaats.  AA Gent was voor het eerst in haar bestaan landskampioen.